Ieder jaar wordt op 5 december wereldwijd de Dag van het Vrijwilligerswerk gevierd. En dat laten we ook bij wandel.be niet zomaar passeren. Want zonder vrijwilligers geen wandelsport! Denk maar aan de vele vrijwilligers die hun steentje bijdragen aan de organisatie van een succesvolle wandeltocht of de vele bestuursleden die zich dagelijks inzetten binnen een van de ruim 300 Vlaamse wandelclubs. Daarom alvast een enorme dankjewel aan iedereen die zich op welke manier dan ook vrijwillig engageert binnen de wandelsport. Want vrijwilliger zijn, dat geeft heel wat voldoening en is een sociaal gebeuren. Dat beaamt ook Leo Crab, een van de duizenden vrijwilligers binnen de wandelsport. Wat zijn vrijwillige functie precies inhoudt binnen wandelclub Tornado Boortmeerbeek vzw, lees je hier op wandel.be.
Tekst: wandel.be - Foto's: Leo Crab
"Mijn naam is Leo Crab, 64 jaar en sinds 2011 ben ik lid van wandelclub Tornado Boortmeerbeek vzw. Ik ben al een achttal jaar vrijwillig medewerker bij de club, maar sinds enkele jaren ben ik ook bestuurslid en parcoursverantwoordelijke. Op jaarbasis organiseren we met onze wandelclub een viertal wandeltochten waar ik verantwoordelijk ben voor de omlopen. Dat doe ik uiteraard niet alleen, maar samen met een klein team aan fijne vrijwilligers. Daarnaast help ik ook mee met de coördinatie van onze busreizen naar andere wandeltochten en bereid ik ook onze buitenlandse uitstappen mee voor. Het is een drukke functie, maar geeft o zo veel voldoening."
"Als parcoursverantwoordelijke stippel ik de routes uit van onze georganiseerde wandeltochten en daar komt heel wat bij kijken. We organiseren met onze wandelclub jaarlijks vier tochten die telkens vanuit een andere deelgemeente vertrekken, want je wil toch een bepaalde variatie kunnen aanbieden. Bij iedere wandeltocht kunnen wandelaars ook kiezen uit verschillende afstanden, gaande van een (rolstoel)toegankelijke afstand van 5 of 6km tot - in ons geval - een parcours van ruim 42 km tijdens onze “Boerentocht”. Enkele maanden voorafgaand aan de tocht begin je al na te denken over mogelijke routes, stippel je het parcours uit en ga je op verkenning. Eens het parcours vorm krijgt, vraag ik ook aan anderen hun feedback en fietsen we de verschillende omlopen meermaals af zodat we niet voor verrassingen komen te staan. Het laatste jaar was dit zeker het geval door de lange natte periode waardoor we “last-minute” parcoursen moesten aanpassen en verleggen."
"Ook moeten we op zoek naar gepaste rustposten tijdens de wandeling en aan de gemeenten waarop de parcours lopen moet enkele maanden op voorhand toelating gevraagd worden. We proberen ook af en toe te zorgen voor een ‘specialleke’, zoals een eenmalige passage op privéterrein. Een tweetal dagen voorafgaand aan de tocht hangen we met ons team de pijlen en borden op. Op de dag van de wandeltocht ben ik standby om in te grijpen indien nodig, want helaas verdwijnen er soms pijltjes of worden ze omgedraaid. De dag na de wandeltocht halen we uiteraard alle pijlen en borden weg en bergen we ze op voor een volgende organisatie. Het is een drukke bezigheid en zorgt soms voor stress, maar het is vooral een leuke uitdaging om wandelaars steeds te verrassen met een mooi parcours."
"Als voormalig leraar LO stond ik ruim tien jaar in voor de organisatie van onze jaarlijkse ‘vastenvoettocht’. Het was mijn taak om voor onze leerlingen een gevarieerd natuurparcours op te stellen. Mezelf engageren binnen een wandelclub was dan ook een logische stap. Het geeft me echt een goed gevoel als je wandelaars een aangename dag kan bezorgen. De complimenten van wandelaars over het parcours geven dan ook heel wat voldoening. Vrijwilliger zijn binnen een wandelclub is ook een enorm sociaal gebeuren: samen een wandeltocht voorbereiden schept een band. Samen dingen verwezenlijken is gewoon heel fijn en de lach die je op het gezicht van wandelaars kan toveren is voor mij dan ook onbetaalbaar."
"We moeten het durven toegeven: vrijwillige medewerkers vinden, wordt steeds moeilijker. Soms verdwijnen er zelfs wandelclubs en daarmee ook wandeltochten vanwege een tekort aan medewerkers, dat is enorm jammer. En eerlijk gezegd: het is niet altijd simpel om vrijwilligers te vinden maar graag wil ik toch een warme oproep lanceren. Ik hoop van ganser harte dat mensen hun steentje willen bijdragen aan de werking van een wandelclub. De ervaring leert me één ding: je wordt er misschien niet voor betaald, toch krijg je er heel veel voor terug. De voldoening van tevreden wandelaars, het sociaal gebeuren en steeds een volle agenda: het zijn maar enkele van de vele voordelen die een vrijwillige functie binnen een wandelclub te bieden heeft!"