Natuurgebied in de kijker: het Stropersbos
Vlak aan de grens met Nederland ligt een prachtig natuurgebied en een oase van rust. Aan de overkant van de grens klinkt het als de Clingse Bossen, maar aan Vlaamse kant kreeg het de naam ‘Stropersbos’. Eén ding hebben ze alvast gemeen: ze bulken van de geschiedenis én natuurpracht. De rust die vandaag de dag in het Stropersbos heerst, staat in schril contrast met de voorgaande eeuwen, waar het Stropersbos de getuige was van oorlogen en niet zo koosjere praktijken.
Tekst: wandel.be – Bron: Agentschap Natuur en Bos en Toerisme Waasland. Foto’s: Toerisme Oost-Vlaanderen
Voor we dieper ingaan op de turbulente geschiedenis van het Stropersbos vertellen we je graag hoe het er momenteel aan toe gaat. Het Stropersbos is namelijk een uniek natuurgebied op grondgebied Stekene (Kemzeke) en Sint-Gillis-Waas, maar dus ook deels op Nederlands terrein. Wist je trouwens dat het Stropersbos samen met de aangrenzende gebieden bij de grootste bos- en natuurgebieden van Oost-Vlaanderen hoort?
Wanneer we het over fauna en flora hebben in het Stropersbos markeert de 19de eeuw een belangrijke mijlpaal. Destijds werd het bos, maar ook de omliggende gebieden, hevig aangeplant met dichte naaldbossen. Dat hout was namelijk van sterk belang om de gangen van de koolmijnen stevig te stutten. Helaas stelde het hout qua natuurwaarde niet al te veel voor. Daarom werd het naaldbos door de jaren heen opnieuw uitgedund, gekapt en werd er plaats gemaakt voor jonge heide, met tal van bosjes en kreupelhout. Grote grazers zoals koninkpaarden, gallowayrunderen en zelfs schapen grazen er nu de opkomende bosjes snel weer weg om op die manier de heide alle ruimte te geven.
Wie het Stropersbos inwandelt langs de hoofdingang van de Stropersstraat (Stekene) wordt meteen met de neus op de feiten gedrukt. Je vindt er namelijk de restanten van het Fort Sint-Jan. Deze versteviging werd eind 16de eeuw aangelegd door de Spanjaarden in het kader van de Tachtigjarige Oorlog en werd ook later tijdens de Spaanse successieoorlog volledig herwerkt en in de linie opgenomen. Heel wat grachten die de aanvaller op afstand moesten houden, zijn vandaag de dag nog intact.
Het Fort Sint-Jan wordt trouwens gekenmerkt door een ‘puntverdediging’ of ‘redan’: driehoekige uitsteeksels van waarop men de vijand goed kon waarnemen én aanvallen. Begin 18de eeuw werden er nog extra versterkingen gebouwd langs ‘De Linie’, die vandaag de dag nog steeds zichtbaar zijn. Tijdens beide wereldoorlogen werd het Stropersbos dan weer druk gebruikt door stropers en smokkelaars. Het natuurgebied verwijst trouwens niet naar die verboden praktijken, wel naar de familie De Stroper, die het gebied lang in eigendom had.
Het natuurgebied Stropersbos zou niet op wandel.be in de kijker worden gezet mochten er geen prachtige wandelroutes te vinden zijn. De zeven kilometer lange Stropersbos-wandelroute is er eentje voor de offroad-liefhebbers, want de tocht door het Stropersbos bevat bijna voor 80% onverharde wegen. Klein of groot amuseert zich ongetwijfeld op het (korte of lange) Laarzenpad, voor de kleine ravotters zijn er bovendien ook twee speelzones voorzien (ingang Zavelstraat). Echte avonturiers kunnen zelfs de nacht doorbrengen in het Stropersbos op de bivakzone in het midden van het natuurgebied! Geen glamping, wel back-to-basics dus!