Halloween staat opnieuw voor de deur en traditiegetrouw is het dé avond vol griezel, pompoenen en ‘trick or treat’. In deze periode worden traditioneel heel wat Halloweentochten georganiseerd, waar men je geregeld de stuipen op het lijf jaagt. En bij wandel.be lijkt ons dit hét ideale moment om op zoek te gaan naar wandelingen en wandelgebieden met een griezelig kantje. Je kan er wandelen rond Halloween, maar zijn zeker ook het volledig jaar door te doen. In deze blog lees je vijf ‘griezelige’ wandeltips om eens op verkenning te gaan. Tenminste, als je durft… 😉
Tekst: wandel.be - Foto's: Toerisme OVL, Visit Wallonia, RAVeL, Eifel Tourismus.
In het uitgestrekte polderlandschap van het Waasland vallen de kerncentrales van Doel meteen op. Het gelijknamige dorp vlakbij een van de grootste havens van Europa kende sinds de jaren ’60 een turbulente geschiedenis, waardoor heel wat bewoners er wegtrokken. Zo veranderde Doel door de jaren heen in een quasi verlaten dorp, maar toch strijden de overgebleven bewoners er voor het behoud en herstel van hun woonplaats. Doel oogt dan ook als een ‘spookdorp’ dat heel wat kijklustigen aantrekt. Je vindt er onder meer graffititekeningen en verlaten panden. Wandelen in de buurt kan bijvoorbeeld op deze Ouden Doel wandelroute. Opgelet: onder meer in het weekend is registratie verplicht, meer informatie vind je via deze link. En voor de urban explorers onder ons: wees je ervan bewust dat het betreden van de panden verboden is. Daarnaast wonen er nog degelijk mensen in Doel, dus wees steeds respectvol.
Diep in de Belgische Ardennen kan je in de omgeving van Bertrix op zoek naar de restanten van wat ooit een machtige spoorweg moest worden tussen Bertrix en Muno. De spoorlijn 163A werd begin 20ste eeuw aangelegd, maar was door het moeilijke terrein een waar huzarenstukje. Verschillende tunnels, viaducten en bruggen waren nodig om het traject te verwezenlijken en kostten een fortuin. In beide wereldoorlogen viel het traject bovendien in handen van de Duitsers, uiteindelijk geraakte het in verval eind jaren ’60. Enkele jaren later werd de spoorlijn opengebroken, maar tot op de dag van vandaag kan je de overblijfselen van de bedding en de tunnels nog zien. Een stukje van de 163A spoorlijn werd een fiets- en wandelpad, de overige route is nog steeds goed te volgen in het landschap. Ga er eens ‘spoorspeuren’ en wandelen in de buurt, zoals op deze RAVeL.
In het Waalse Ellezelles, vlakbij Ronse, stap je terug in de tijd en meer bepaald naar 1610. Toen zouden hier een aantal heksen op de brandstapel zijn beland, waaronder Quintine dele Clisserie. Voortaan is Ellezelles dus hét heksendorpje bij uitstek. De heksengeschiedenis van Ellezelles ontdek je op het Sentier de l’Etrange, een eigenaardige wandeling van een vijftal kilometer waarbij je onderweg heel wat vreemde wezens zoals heksen, weerwolven en andere tegenkomt. Op die manier ontstond er in de loop van de jaren een permanente openluchttentoonstelling. Bovendien is het een fijne aanrader voor een leuke gezinswandeling! Wil je een langere tocht maken in de omgeving? Dat kan bijvoorbeeld op deze Heksen wandelroute.
Het Hürtgenwald situeert zich net over de Belgische grens, ten zuidoosten van Aken en zal voor altijd onlosmakelijk verbonden blijven aan de Tweede Wereldoorlog. In de winter van 1944-1945 werd hier, pal op de Sigfriedlinie, hevig slag geleverd tussen de Duitsers en de Amerikanen. In en rond het Hürtgenwald lieten naar schatting enkele tienduizenden soldaten en burgers het leven. Tot op vandaag worden nog restanten gevonden en blijft de herinnering aan de Slag om het Hürtgenwald leven. Zo ontdek je op de Ochsenkopfweg nog oude stellingen, gaten en bunkerruïnes van ruim 80 jaar geleden. Ga ook eens op verkenning in Vossenack, het dorpje werd in WOII quasi volledig verwoest, zelfs in de kerk werd hier gevochten. Amerikanen schoten vanaf het orgel op de Duitsers die zich in de sacristie verstopt hadden.
Wie ooit al eens ging wandelen in de Hoge Venen heeft de locatie misschien al gespot. Niet zo ver van de Baraque Michel, in het uitgestrekte venenlandschap, kom je plots een serie vreemde skeletbomen tegen. Het zijn namelijk de overblijfselen van een dennenbos dat ca.1850 werd aangeplant, maar rond 1950 werd geteisterd door opeenvolgende branden. In dit desolate venenlandschap voelen de bomen dan ook heel mysterieus en griezelig aan, des te meer bij mistig of kil weer. Dit unieke stukje wildernis is dan ook niet te bereiken via aangeduide wandelroutes. Vooraf kan je wel de locatie bepalen en op oriëntatie naar het punt toe wandelen. Let wel op, volg voor je eigen veiligheid steeds de wandelpaden en vergeet zeker je waterdichte wandelschoenen niet. Het venenlandschap is namelijk een erg drassig gebied.