Wandelen in de Haute-Meuse: verwacht het onverwachte

Charmant Waulsort

Voor de eerste promenade opteren we voor het verrukkelijke dorpje Waulsort. Onderweg naar de plek waar de wagen wordt geruild voor de stapschoenen, maken meerdere imposante belle-époque-optrekjes duidelijk dat de beau monde hier ooit genoot van de gezonde Ardense lucht. Ruim dertig jaar terug, nadat een vlotte spoorlijn in onbruik raakte, zocht deze uithoek terug zijn isolement op. Maar ondertussen leeft het dorp door zijn unieke karakter en ligging opnieuw op. Onze trip start best origineel. Om de andere oever van de Maas te bereiken, nemen we de sinds 1871 gratis oversteek waar een sympathieke, Vikingachtige veerman een ruime gondel via een onderwaterkabel naar de tegenoverliggende oever trekt. Deze laatste nog overblijvende manuele overzet in Wallonië - lokaal bekend als de Passeur d'Eau - hielp ooit de inwoners van de nabije dorpen Falmagne en Falmignoul naar de overkant, waar de trein op hen wachtte richting Dinant.

Amper uit de boot, trekken we het geaccidenteerde bos in. Op de rand van de rotsen verstopt zich hier kasteelruïne Thierry. Van deze indrukwekkende vesting is nog maar weinig meer over, maar met wat geluk kunnen we door het gebladerte heen de contouren van wat ooit een fort was ontdekken in de resterende stenen. Destijds was dit een van de machtigste forten in de streek, van waaruit leenheren de handel in de Maasvallei controleerden. Vanop de flank hebben we een uniek zicht op de vallei met de indrukwekkende abdij van Waulsort, ooit een onderkomen voor Ierse monniken. Van de benedictijnenabdij resten nu nog enkel de kloostermuren en een abtenpaleis.

Schaduwrijke watervalletjes

Een houten brug leidt ons naar de andere kant van de rivier in de richting van Furfooz. Onderweg laten de bospaden niemand onberoerd. Een heilzaam gevoel - alsof we de eersten sinds maanden zijn die het traject bewandelen - overweldigt ons. Het rotsmassief van Les Aiguilles de Chaleux is een volgende imposante topper. Een bescheiden kiezelstrand aan de rivier nodigt ons aan de voet uit om de batterijen op te laden. Straks wachten ons immers opnieuw klimmende boswegen, nadat we via de spoorwegbrug terug de overkant van de Lesse opzoeken. Bewegwijzerde paden helpen ons opnieuw verder richting Maasvallei voor opnieuw een sublieme plek. Een serie van watervalletjes kabbelen er over omgevallen bomen en kleine rotsblokken. De lommerrijke Cascatelles de Waulsort zorgen voor een moment van sereniteit, waar felgroen gekleurde mossen alles in een nog mooier perspectief kaderen. Samen met het kletterende water zorgt dit ervoor dat deze etherische tocht ons nog lang zal bijblijven.

Ongerept wandelparadijs

De volgende dag staat de vallei van de Hermeton in het wandeldraaiboek. Dit bijriviertje van de Maas, dat in het gelijknamige gehucht zijn grote broer terugvindt, wordt door fijnproevers terecht gewaardeerd omwille van de absolute rust en het ontbreken van elk menselijk ingrijpen. Aan het begin van het traject vanuit Hermeton-sur-Meuse stappen we voorbij de Moulin d’Hermeton, een vroegere korenwatermolen, die ondertussen uitgebaat wordt als vakantieverblijf. Het ongerepte wandelparadijs langs het grillige riviertje zorgt voor een pittig parcours vol verrassingen en avontuur. Klimmen en dalen zijn er de vaste ingrediënten, gelukkig goed beveiligd door touwen die ons helpen in deze beboste heuvelachtige omgeving. Sporadisch moeten we door het frisse kabbelende water waden. De waterstand is gelukkig van die aard, dat we de voeten nog droog houden. Hier en nu de wandelschoenen even uittrekken is uiteraard ook een optie.